«محسن اردستانی» کارگردان مستند در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به چالش اکران و انتشار آثار سینمای مستند، بیان کرد: ما در عرصه سینمای کستند یک متولی مشخص نداریم که در وهله اول باید دولت باشد، یعنی نهادی وابسته به دولت که مسئولیت توزیع مستندها را بر عهده داشته باشد. توزیع هم نه صرفاً محدود به جشنواره‌ها باشد.
وی افزود: الان مثلاً بسیاری از شبکه‌ها حق پخش می‌دهند، و خیلی از سازندگان و حتی تهیه‌کننده‌ها حاضرند از دستمزد خود بگذرند تا مستندشان در شبکه‌ای پخش شود، اما متأسفانه چنین مکانیزمی وجود ندارد. اگر نهادی، حتی با دریافت هزینه‌ای، این کار گروهی را قبول کند، بسیاری از مستندسازان راضی به همکاری خواهند بود، اما چنین چیزی دیده نشده است.

کارگردان مستند «روزگار احمد» و «آرمان روح الله» با بیان این مطلب که تنها جایی که می‌توان اکران‌های خوبی برای مستندها مشاهده کرد، جشنواره سینما حقیقت است که انصافاً هماهنگی و پروموت قابل قبولی در آنجا انجام می‌شود، اظهار داشت: ولی پس از آن، ارتباط کاملاً قطع می‌شود و به نظر می‌رسد هدف صرفاً نمایش ویترینی مستندهاست و بعد کار تمام می‌شود که این به ضرر مرکز است.

وی متذکر شد: مرکز به عنوان نهاد مسئول، می‌تواند در خیلی موارد این کار را انجام دهد و حتی می‌تواند هزینه دریافت کند. از طرفی با توجه به اینکه نماینده صدا و سیما هم در این حوزه فعال است، به نظر می‌رسد دست نهادهای دولتی در انتشار، اکران و حتی فروش مستندها بازتر باشد، اما نهادهای غیررسمی و مؤسسات خصوصی معمولاً دستشان بسته‌تر است.

اردستانی با اشاره به کم کاری نهادهای فرهنگی در زمینه تسهیل گری اکران فیلم های مستند، تصریح کرد: شاید بعضی فکر کنند کارگردان یا تهیه‌کننده باید همه این رایزنی‌ها را انجام دهد، اما باید در نظر داشت که افراد روحیات و توانمندی‌های متفاوتی دارند و ممکن است ارتباط‌گیری در این سطح برایشان دشوار باشد.

وی افزود: به نظرم اساساً ارتباطی بین مستندسازان و نهادهای مربوطه شکل نگرفته است. چه برسد به اینکه این نهادها بخواهند همکاری یا خرید مستند را بپذیرند. مستندی درباره موضوع مدافعان حرم مثلاً باید حداقل در شبکه‌های مرتبط با حوزه مقاومت و نهادهای اصلی که حتی هزینه آن را پرداخت می‌کنند، پخش شود، اما عملاً دیده نمی‌شود. این ضعف ساختار است و باید رفع شود.

این مستند ساز در مورد ضعف تبلیغات در سینمای مستند، بیان کرد: با وجود این که مستندسازان توانمندی داریم و آثار خوبی تولید می‌شود، اما مشکلاتی در تبلیغات و توزیع این آثار وجود دارد.

وی تاکید کرد: تبلیغات برای مستندها کافی نیست و شیوه تبلیغات به گونه‌ای نیست که بتواند مخاطب عام را جذب کند. همچنین، شبکه‌های تخصصی مانند شبکه مستند به‌درستی متولی حمایت و پخش این آثار مستند نیستند و در زمینه ایجاد فضایی که مخاطب نسبت به مستندها علاقه‌مند شود، خلأ وجود دارد.

او ادامه داد: این مسائل باعث می‌شود مخاطب عام و حتی مخاطب هدف که علاقه‌مند به مستند است، به راحتی به این آثار دسترسی پیدا نکند یا حتی از وجود آن‌ها مطلع نشود. فضای مجازی نیز به دلیل تبلیغات پراکنده و بی‌برنامه نتوانسته به بهبود این وضعیت کمک کند.

«محسن اردستانی» در پایان گفت و گو خاطرنشان کرد: علاوه بر این، نبود حمایت و مدیریت منسجم موجب شده مستندسازان نتوانند به شکل حرفه‌ای‌تر و گسترده‌تر فعالیت کنند. این خلأ در توزیع، تبلیغ و مدیریت سبب شده مستندهایی که ظرفیت تاثیرگذاری بالایی دارند، تنها در جشنواره‌ها یا مناسبت‌های خاص نمایش داده شوند و پس از آن دیده نشوند.